M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MA'SUME

  Suçsuz kadın veya kız.

• MA'SUMİYET

  Ma'sumluk, kabahatsizlik, suçsuzluk.

• MASUN

  Korunan, mahfuz, emin, muhafaza olunan. * Sâlim, sağlam.

• MASUNİYET

  Eminlik, sağlamlık, muhafaza altında bulunmak, dokunulmazlık.

• MASUR

  Birbirine katılmış şey. Mümtezic.

• MA'SUR

  Sıkılmış. Suyu veya yağı çıkarılmış.

• MA'SUR

  Zor, güç, zorlaştırılmış.

• MASUS

  Sirke ile pişmiş güvercin.

• MASVAT

  Çok bağıran.

• MASVER

  Sütsüz keçi. * Sütü zor çıkan deve.

• MASYEF

  (C.: Mesâyıf) Yaz gününde oturulacak yer. * Su yolunun eğri büğrü yeri.

• MAŞAALLAH

  Allah'ın istediği gibi. * Allah korusun, Allah saklasın (meâlinde duâdır.)

• MAŞE

  f. Maşa.

• MA'ŞEB

  Otlu yer.

• MA'ŞER

  Cemâat, müttehid cemâat. Birinin ehil veya iyâli. İns ve cin cemaatı. * Bölük, topluluk.

• MA'ŞERÎ

  Cemiyete âit. Topluluğa âit. Ortaklaşa. Pek çok.

• MAŞITA

  (Meşşâta) Baş tarayan.

• MAŞÎ

  (Mâşiyye) (C.: Müşşât) (Meşy. den) Yürüyen, yürüyücü.

• MAŞİYE

  (C.: Mevâşi) Koyun ve keçi gibi hayvan. * Oğlu ve kızı çok olan kadın.

• MAŞİYEN

  Yaya olarak, yürüyerek.

• MAŞRIK

  (Bak: Meşrık)

• MA'ŞUK(A)

  Aşk ile sevilen, sevgili.

• MA'ŞUKİYET

  Sevilme hâli. Sevilen bir kimsenin hâli.

• MA'ŞUŞ

  Zayıf ve cılız adam.

• MATA

  (C.: Emtâ) Arka.

• MA'TAB

  (C: Meâtıb) Helâk olacak yer.

• MATABİ'

  (Matbaa. C.) Matbaalar, basımevleri.

• MATABİH

  (Matbah. C.) Mutfaklar. Yemek pişirilen yerler.

• MATABÎH

  (Matbuh. C.) (Tabh. dan) Tabholunmuş yani pişirilmiş şeyler.

• MATAF

  (C.: Matâif) (Tavâf. dan) Tavâf edilecek, etrâfı ziyaret edilip dolaşılacak yer.

• MATAHİR

  (Mathare. C.) Mataralar, su kapları. * Gusülhâneler. İçinde yıkanılıp temizlenilecek yerler.

• MATAİF

  (Matâf. C.) (Tavaf. dan) Tavaf edilecek, etrâfı ziyaret edilip dolaşılacak yerler.

• MATAİM

  (Mat'am. C.) Yemek yenilecek yerler. Yemek odaları.

• MATAÎM

  (Mıt'âm. C.) Oburlar, doymakbilmez kimseler. * Başkalarını beslemeler.

• MATAİN

  (Matin. C.) Balçıkla sıvanmış yerler.

• MATAÎN

  (Mıt'ân. C.) Mızrakla yaralamakta mâhir ve usta olan.

• MATALİL

  (Matlul. C.) Nemli, ıslak ve yaş şeyler.

• MAT'AM

  (C.: Matâim) Yemek yenilecek yer. Yemek odası.

• MATAMİH

  (Matmah. C.) Göz dikilen şeyler. Göz dikilen yerler.

• MATAMÎR

  (Matmure. C.) Mezarlar, kabirler. * Bazı şeyleri saklamak için kullanılan toprakaltı yerler.

• MATAR

  (C.: Emtâr) Yağmur.

• MATARA

  Askerlerin kullandığı üzeri aba ve çeşitli kumaşlarla kaplı madeni su şişesi veya yolculukta kullanılan deriden yapılmış su kabı.

• MATARE

  Kuşu çok olan yer.

• MATARIK

  (Mıtrak ve Mıtraka. C.) Demirci çekiçleri.

• MATARİD

  (Mıtred. C.) Mızraklar, zıpkınlar.

• MATARİH

  (Matrah. C.) Bir şey atılan yerler. * Tarhedilecek yerler.

• MATAVİ

  (Matvi. C.) Kıvrımlar. Bükülmüş şeyler.

• MATAYA

  (Matiyye. C.) Binek hayvanları.

• MATBAA

  (Tab'. dan) Tab'edilen yer. Kitab, gazete ve sâir yazıların basıldığı yerler. Basımevi.

• MATBAA-İ ÂMİRE

  Devlet matbaası.