M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MEASS

  Talep mevzii, isteme yeri.

• MEASS

  Çok cür'etli. Hiç çekinmeyen.

• MEAYİB

  Kusurlar, ayıblar, lekeler. (Bak: Maâyib)

• MEAZ

  (Bak: Maâz)

• MEAZİB

  (Mi'zab. C.) Oluklar. Su yolları.

• MEAZİF

  Sazlar. Çalgılar. Saz âletleri.

• MEAZİN

  (Me'zene. C.) Ezan okunan yerler.

• MEAZİR

  (Mi'zer. C.) Peştemallar.

• MEAZİR

  Perdeler. Hicablar. * Özürler.

• MEBAD

  (Mebâdâ) f. Sakın, olmaya ki...

• MEBADİ

  (Mebde. C.) Mebdeler, başlangıçlar, ilk unsurlar. * Çekirdekler. * Prensipler.

• MEBADİ-İ ZARURİYYE

  Bir hakikat tam bilinmeden önceki isbat edici zaruri emâreler, başlangıçlar, hazırlıklar. (Bak: Hads)

• MEBAHİS

  Bahisler. Mebhaslar. * Araştırma yerleri.

• MEBAHİS-İ İLMİYE

  İlmi bahisler.

• MEBAL

  (Bevl. den) Sidiğin çıktığı yer.

• MEBALİĞ

  (Meblâğ. C.) Paralar, akçeler.

• MEBANİ

  Temeller. Esaslar. * Yapılar. Binâlar.

• MEBANİ-İ KELÂM

  Sözün esâsını teşkil eden şeyler.

• MEB'AS

  (C.: Mebâis) Yollanma, gönderilme.

• MEB'AT

  Yaban sığırının yatağı. * Davar ve deve yatağı. * Mekân, menzil.

• ME'BAZ

  (C: Meâbiz) Diz altındaki çukur.

• MEBDE'

  Baş taraf. Başlangıç. Başlama. * Kaynak. Kök. Temel. Esas.

• MEBDE-İ SUKUT

  Sukutun başlangıcı. Düşüşün mebdei.

• MEBDEİYET

  Başlangıç olma işi.

• ME'BELE

  Deve duracak yer. * Devesi çok olan yer.

• MEBERRAT

  (Meberre. C.) Sevab için, hayır kazanmak için yapılan işler.

• MEBERRE

  (C.: Meberrât) Sevab için, hayır kazanmak için yapılan iş.

• MEBERRET

  Nöbet şekeri.

• MEBGA

  Talep mevzii, isteme yeri.

• MEBGUZ

  Sevilmemiş. Buğzedilmiş. Nefret edilmiş.

• MEBHAS

  Kısım. Bahis. Fasıl. Bir mes'eleye âid söz. * Arama, araştırma yeri. * Bir şeyin arandığı yer.

• MEBHUR

  Nefes darlığına mübtelâ olan, hırhır soluyan.

• MEBHUS

  Bahsolunan. Bahsolunmuş. Evvelce bahsi geçmiş.

• MEBHUS-ÜN ANH

  Sözü geçmiş şey. Bahsolunan şey.

• MEBHUT

  Hayretle, şaşkın, mütehayyir. Sersem.

• MEBİ'

  (Bey'. den) Satılmış şey.

• MEBİT

  (Beyt. den) Geceleyin kalınacak yer. Geceliyecek yer.

• MEBİZ

  (C.: Mebâyiz) Tıb: Yumurtalık.

• MEBKALE

  (C: Mebâkıl) Sebzevat yetiştirilen yer.

• MEBLAĞ

  Para, mevcud para miktarı. * Yetişmek.

• MEBLEVLE (MİBVELE)

  İçine bevledilen kap.

• MEBLU'

  (Bel'. den) Yutulmuş.

• MEBLUL

  Nemli, yaş. Islak, ıslanmış.

• MEBNA

  Temel. Yapı yeri. * Üss-ül esas. Asıl ve esas.

• MEBNİ

  Yapılmış. Kurulmuş. * Bir şeye dayanan. Nazar ve itibâr ve isnad olunarak. * ... den dolayı... e binâen. * Gr: Son harfi harekesi değişmeyen kelime. Tasrife tâbi olmayan (fiil çekimine uğramıyan) kelime.

• MEBRADE

  Soğukluk. * Soğukluk verecek zaman ve mekan.

• MEBREZ

  Abdesthâne.

• MEBRUD

  Soğuk, soğumuş.

• MEBRUK

  Tebrike şâyeste kimse. Tebrike değer nesne.

• MEBRUR

  Hayırlı. Makbul. Beğenilmiş. Sadık olmakla makbule geçmiş olan.