M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • MESABE

    Derece. Menzile. Rütbe. * Sevab yeri. * Merci, melce'.
  • MESABİH

    (Misbah. C.) Lâmbalar. Fenerler. Siraclar.
  • MESACİD

    Mescidler. Namazgâhlar. Küçük namaz yerleri.
  • MES'AD

    Merdiven. İp merdiven.
  • MES'ADET

    Bahtiyarlık. Saadete sebeb olacak haslet. İyilik.
  • MESAET

    Fena ve kötü bir iş yapma. Fenalık etme.
  • MESAFAT

    (Mesâfe. C.) Mesafeler. Uzaklıklar.
  • MESÂFÂT-I BAİDE

    Uzak mesafeler.
  • MESAFE

    Uzaklık. Uzunluk. * Ara. * Bir nevi uzaklık ölçme usulü.
  • MESAFF

    (Saff. dan) (C.: Mesâff) Sıra sıra dizilme yeri.
  • MESAFİR

    (Mesfer. C.) Bir şeyin görülen tarafları.
  • MESAG

    Açlık. * Geçmesi kolay olan. * İtibar, değer. * İzin. Müsaade. Ruhsat, cevaz.
  • MESAG-İ KANUNÎ

    Kanunen izin ve ruhsat verilmiş.
  • MESAG-İ ŞER'Î

    Şeriatın verdiği izin.
  • MESAH (MÜSUHA)

    Yemeğin tatsız ve tuzsuz olması.
  • MESAHA

    Genişlik. * Genişlik ölçme.
  • MESAHİF

    Sahifeler. Kitap sahifeleri. * Kur'anlar. Mushaflar.
  • MESAİ

    Çalışma. Çalışmalar. * İş zamanı.
  • MESAİB

    Felâketler. Uğursuzluklar. Suubetler. Güçlükler.
  • MESAİB

    Musibetler. * Güçlükler.
  • MESAİB-İ DÜNYEVİYE

    Dünya musibetleri ve güçlükleri.
  • MESAİD

    (Mesâdet. C.) Saâdet ve mutluluğa sebep olan hâl ve ahlâklar.
  • MESAİD

    (Mas'ad. C.) (Sayd. dan) Av yerleri.
  • MESAİD

    (Mas'ad. C.) Yukarı çıkacak yerler.
  • MESAİ-İ CEMİLE

    Güzel çalışmalar.
  • MESAİL

    Mes'eleler.
  • MESAİL-İ AMÎKA

    Derin mevzular. Derin mes'eleler.
  • MESAİL-İ DİNİYE

    Dinî mes'eleler.
  • MESAİL-İ HİLAFİYE

    İhtilaf mevzuu olan mes'eleler.
  • MESAİL-İ HUKUKİYE

    Hukuk meseleleri.
  • MESAİL-İ İMANİYE

    İmanî mes'eleler.
  • MESAİL-İ ŞETTA

    Dağınık mes'eleler, maddeler.
  • MESAİR

    (Mis'ar. C.) Ateşi karıştırmağa yarıyan demirler.
  • MESAJ

    Fr. Sözle veya yazı ile gönderilen haber. * Bir devlet adamının veya makam sahibi şahsiyetin, diğer bir şahsiyete veya cemaate gönderdiği yazılı haber.
  • MESAK

    Bir şey ileri sürmek. * Sevk edilecek yer.
  • MESAK-I KELÂM

    Kelâmın sevk edildiği yer, maksad.
  • MESAKIB

    (Miskab C.) Delme âletleri, matkablar.
  • MESAKIL

    (Mıskal. C.) Cilâlayan veya parlatan âletler.
  • MESAKIT

    (Maskat ve Maskıt. C.) Bir şeyin düştüğü yerler. * İnsanın doğduğu yerler.
  • MESAKÎL

    (Miskal. C.) Miskaller, 1,43 dirhemlik ağırlık ölçüleri.
  • MESAKİN

    Meskenler. Oturacak yerler.
  • MESAKÎN

    (Miskin. C.) Ziyadesiyle fakir olanlar. Miskinler. Uyuşuklar. Zavallı, fakir kimseler. * Oturanlar.
  • MES'AL

    Boğazda öksürecek yer.
  • MESA'LEBE

    Tilkisi çok olan yer.
  • MESALİB

    Eksiklikler. Ayıplar. Kusurlar.
  • MESALİH

    (Maslahat. C.) Maslahatlar. İşler.
  • MESALİH-İ MÜRSELE

    (Bak: Maslahat-ı mürsele)
  • MESALİK

    (Meslek. C.) Meslekler. Tutulan yollar. Süluk edilen yollar.
  • MESALL

    Kabından çıkmış nesne.
  • MESAM

    (Mesâmet) Duracak yer.