M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MESAMAT

  (Bak: Mesammât)

• MESAMİ'

  (Misma'. C.) Kulaklar. * İşitme âletleri.

• MESAMİR

  (Mismar. C.) Mıhlar, çiviler.

• MESAMM

  (Mesemm. C.) İnsan veya hayvan cildi üzerindeki teneffüse yarayan küçük delikler, gözenekler.

• MESAMMÂT

  (Mesâmm. C.) Mesammlar. Delikler, gözenekler.

• MESAMM-ÜL CİLD

  Tıb: Cilt üzerindeki küçük delikler.

• MESANE

  Sidik torbası. Sidik kavuğu.

• MESANÎ

  (Mesnâ. C.) Bir şeyin tekrarı. İki. Çift. Mükerrer.

• MESANİD

  (Mesned. C.) Mesnedler. Dereceler. Rütbe ve mevkiler.

• MESANİD-İ ÂLİYE

  Yüksek rütbeler, âli mevkiler.

• ME'SAR

  (C.: Meâsır) Hapsetmek. * Hapsedecek yer.

• MESARİB

  (Mesrebe. C.) Otlaklar, çayırlar, mer'alar. * Karından göğüse kadar olan yerde biten kıllar.

• MESARİH

  (Mesrah. C.) Çayırlar, otlaklar, mer'alar.

• MESARR

  (Meserret. C.) Sevinçler, meserretler. Sürurlar. Zevkler.

• MESAS

  Esas, asıl, kök.

• MESATIR

  (Mistar. C.) Cetveller, mistarlar. Çizgi çizme için kullanılan âletler.

• MESAVİ

  (Su'. C.) Kötü haller. Fenalıklar. Seyyieler. (Mehâsinin zıddı.)

• MESAVİ

  (Mesvâ. C.) Meskenler. Haneler. Evler.

• MESAVİ-İ MEDENİYYET

  Medeniyyetin fenalıkları, kötülükleri. (İsraf ve sefahet gibi)

• MESAVİK

  Misvaklar.

• MESBAA

  Yırtıcı ve vahşi hayvanların çok olduğu yer.

• MESBAH

  Doğacak yer ve zaman. Tulu' edecek yer. Tulu' edecek vakit.

• MESBE'

  Şarabı satın almak. * Dağ içinde olan yol.

• MESBERE

  Kadının veled getirdiği yer. * Devenin yavruladığı yer.

• MESBUK

  Geçmiş. * Sebkedilmiş. Arkada bırakılmış. Başkasından geri kalmış. * İlmihalde: Evvelce imamla namaza durmamış olup, sonradan imama uyan.

• MESBUK

  (Sebk. den) Kalıba dökülmüş.

• MESBUK-UL EMSÂL

  Benzerleri ve emsali önceleri de görülmüş ve geçmiş.

• MESBUK-ÜL HİDME

  Hizmet ve emeği geçmiş.

• MESBUK-ÜZ ZİKR

  Adı ve zikri geçmiş, bahsedilmiş.

• MESBUT

  Meyyit, ölü. * Deli, aklı gitmiş.

• MESCEN

  Cezaevi, zindan, hapishâne.

• MESCİD

  Secde edilen yer. Namazgâh. Cami yerine kullanılan namaz yeri.

• MESCİD-İ AKSÂ

  Kudüs'te çok eskiden gelen peygamberlerin (A.S.) yaptırdıkları mâbed.

• MESCİD-İ HARAM

  Mekke-i Mükerreme'de ve içinde Kâbe'nin bulunduğu en büyük, mukaddes ibadet yeri. (Bak: Kâbe)

• MESCUD

  Secde edilmiş. Kendisine secde edilmiş olan. Allah (C.C.)

• MESCUM

  Saçılmış, dökülmüş.

• MESCUN

  Hapsedilmiş.

• MESCUR

  Sulu süt. * Dizilmiş salkım olmuş inci. * Yanmış. * Kızdırılmış. * Doldurulmuş. Taşkın su. * Alevli ateş, kızgın fırın. * Deniz. * Boş. * Muhtelit. * Mc: Firavun'un battığı deniz.

• MESD

  İp bükmek.

• MESDUD

  Seddedilmiş. Kapatılmış. Hududlanmış.

• MESDUL

  Salıverilmiş, serbest bırakılmış.

• MESED

  Hurma lifi. * Liften yapılan ip. * Deve kılından ve yününden yapılan urgan. * Yemen diyarında biten bir ağacın adı. * Bağ.

• ME'SEDE

  Arslanlı yer.

• MESEKE

  (C: Misek) Fil kemiğinden veya deniz boğası kemiğinden yapılan bilezik.

• MESEL

  Bir umumi kaideye delâlet eden meşhur söz. Ata sözü. İbretli ve küçük hikâye. * Dokunaklı ve mânalı söz. * Benzer. Misil. * Delil. Hüccet.

• MESEL

  Suyun aktığı yer.

• MESELA

  Misal olarak, söz gelişi, şunun gibi, örnek tarzında.

• MESELE

  Gölgelik.

• MES'ELE

  Düşünülecek iş ve husus. Halledilmesi lâzım iş. Ehemmiyetli iş. * Savaş, muharebe, ceng, harp.

• MES'ELE-İ HİLÂFİYE

  Hakkında ihtilaf bulunan mes'ele. (Bak: Hilâf)