M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MESKAT-I RE'S

  Bir kimsenin doğduğu yer.

• MESKEN

  Ev. Sâkin olunacak yer. Hâne.

• MESKENE

  Tevazu etmek, alçakgönüllülük göstermek.

• MESKENET

  Miskinlik. Tembellik. Uyuşukluk. Bitkinlik. Beceriksizlik. Fakirlik. Yoksulluk.

• MESKENET-FİKEN

  f. Miskinliği gideren.

• MESKENİYET

  Mesken oluş. Sâkin olup durulacak yer olmak.

• MESKIT

  Düşecek yer.

• MESKUB

  Kalıba dökülmüş. Akıtılmış.

• MESKUB

  Delikli. Delinmiş.

• MESKUK

  (Meskuke) Sikkeli. Damgası vurulmuş. * Para hâline konulmuş.

• MESKUKAT

  (Meskuk. C.) Sikke hâline getirilmiş mâdeni paralar. Akçeler.

• MESKUM

  Hasta ve yoksul kimse.

• MESKUN

  İçinde oturanları olan yer. İnsan bulunan şenlenmiş yer.

• MESKUR

  Sarhoş olan.

• MESKUT

  Söylenmemiş. Sükut edilmiş. Hakkında bir şey söylenmemiş.

• MESL

  (C: Mislân) Yer yarığı.

• MESLAH

  (C.: Mesâlih) Tulu decek yer, doğacak yer. * Bir şey gözetecek yüksek yer.

• MESLAH

  Mezbaha. Davar kesilen yer.

• MESLAHA

  Sınır kalesi. Derbent.

• MESLEB

  Zorla birşey alınan yer. Zorla alma yeri.

• MESLEBE

  (C.: Mesâlib) Eksik, kusur, noksanlık, ayıp.

• MESLEC

  Karlık.

• MESLEK

  Yol. Usul. Gidiş. * San'at. Geçim için tutulan yol. * Sistem. * Mezheb. Mâneviyatta tutulan yol.(Sen, mesleğini ve efkârını hak bildiğin vakit, "mesleğim haktır veya daha güzeldir" demeye hakkın var. Fakat "yalnız hak benim mesleğimdir" demeye hakkın yoktur. $ sırrınca insafsız nazarın ve düşkün fikrin hakem olamaz. Başkasının mesleğini butlan ile mahkûm edemez. M.)

• MESLEKÎ

  (Meslekiyye) Meslekle alâkalı. Mesleğe ait.

• MESLEK-İ MÜTEASSİFE

  Sapık meslek.

• MESLES

  (C: Mesâlis) Üçer üçer olmak. * Üç kıllı tanbur.

• MESLU'

  Vücudunda ur bulunan kimse.

• MESLUB

  Selbedilmiş. Soyulmuş. Alınmış. Giderilmiş.

• MESLUB-ÜL AKL

  Aklı alınmış. Deli.

• MESLUB-ÜŞ ŞUUR

  Anlayışsız, idraksiz, şuursuz.

• MESLUC

  Yutulmuş, bel'olunmuş.

• MESLUFE

  Düzelmiş yer. * Kabuksuz arpa ve buğday.

• MESLUH

  Derisi yüzülmüş. Teslih edilmiş.

• MESLUK

  Kaynamış.

• MESLUL

  Çekilmiş. Kınından çıkmış kılınç. * Din uğruna kendini fedâ eden kahraman. * Tıb: Verem.

• MESLUS

  Üç kat olan nesne. * Üçte biri alınmış.

• MESLUS

  Deli, divane.

• MESLUT

  Kemiği üzerinden eti sıyrılmış. * Tıraş edilmiş. Yontulmuş.

• MESLUT

  Mağlub. Yenilmiş. * Zayıf, cılız, arık.

• MESMEL

  Sığınacak yer.

• MESMESE

  Karıştırmak.

• MESMESE (MİSMÂS)

  Karışık ve mültebis olmak.

• MESMU'

  Dinlenilen. İşitilen. * Duyulmuş. İşitilmiş.

• MESMUA

  Duyulmuş. Kulakla dinlenmiş olan.

• MESMUÂT

  İşitilenler. Duyulanlar.

• MESMUD

  Fukarânın çok istemesinden vere vere hiç birşeyi kalmayan kimse.

• MESMUM

  Zehirlenmiş. Ağu katılmış. Zehirli.

• MESMUMEN

  Zehirli olarak. Zehirlenmiş olarak.

• MESMUR

  Cismen ufak olmakla beraber, sinirleri kuvvetli olan adam.

• MESMUS

  Zehirli.