M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MAHABİS

  (Mahbus. C.) Hapsedilmişler, mahbuslar. Bir yere kapatılmış olanlar.

• MAHABİS

  (Mahbes. C.) Ceza evleri, zindanlar. Hapishaneler.

• MAHABİZ

  (Mahbeze. C.) Ekmekçi fırınları.

• MAHACCE

  Geniş yol.

• MAHACİR

  (Mahcer. C.) Göz çukurları.

• MAHADİM

  (Mahdum. C.) Mahdumlar, oğullar.

• MAHAFET

  Korku. Korkmak.

• MAHAFETULLAH

  Allah korkusu.

• MAHAFFE

  Mahfe. Deve veya katır üzerine konan ve içinde iki kişi oturabilecek yeri olan kapalı mahmil.

• MAHAFİL

  (Mahfil. C.) Mahfiller. * Toplantı yerleri. Oturulup görüşülecek yerler. * Büyük câmilerde eskiden hükümdarlara veya müezzinlere ayrılmış ve etrafı parmaklıklarla çevrilmiş olan yerler.

• MAHAFİR

  (Mihfer. C.) Beller, kazmalar.

• MAHAK

  Her arabî ayın son üç gecesi.

• MAHAKİM

  Mahkemeler.

• MAHAKİM-İ ADLİYE

  Adliye mahkemeleri.

• MAHAKİM-İ ASKERİYE

  Askerî mahkemeler.

• MAHAKİM-İ ŞER'İYE

  şer'î mahkemeler. şeriat mahkemeleri.

• MAHAKK

  Mehenk. Ayar taşı.

• MA-HALA

  (Bir istisnâ edatıdır) Mâadâ mânasına gelir, kendinden sonraki kelimeyi nasb eder. $ (Allah'tan başka herşey fânidir) cümlesinde olduğu gibi.

• MA-HALAKALLAH

  Allah'ın (C.C.) yarattığı ve halkettiği her şey. * Kalabalık, izdiham.

• MAHALE

  Çare, tedbir. * Hile.

• MAHALİB

  (Mahleb. C.) Yırtıcı hayvanların tırnakları, çengelli pençeleri.

• MAHALL

  Yer. Mekân. Cây.

• MAHÂLL

  (Mahall. C.) Yerler. Mekânlar.

• MAHALLE

  (C.: Mahallât) Şehir ve kasabaların bölündüğü parçalardan herbiri.

• MAHALLETAN

  Çömlek ve değirmen.

• MAHALLÎ

  Bir yere mahsus. Yerli.

• MAHALL-İ SADAKA

  Sadaka olarak verilen mal veya parayı şer'an almağa ehil olan kimse.

• MAHALL-İ TEVARÜD

  Vâsıl olunan yer. * Birisine yetişilen mahal.

• MAHAMİD

  (Mahmedet. C.) İyi ve güzel huylar. İyi hasletler. * Şükürler, senâlar, medihler. Şükür edilmeğe değer davranışlar.

• MAHAMİL

  Deve üzerine konan oturulacak sepetler. Mahmiller. * Kılınç bağ askıları. * İhtimâller.

• MAHANE

  f. Aylık maaş.

• MAHARET

  (Bak: Mehâret)

• MAHARİB

  (Mihrâb. C.) Mihrâblar.

• MAHARİC

  Çıkacak yerler. Huruc edecek yerler.

• MAHARİC-İ HURUF

  Gr: Ağızda harflerin çıktığı yerler.

• MAHARİM

  (Mahrem. C.) Mahrem olanlar. Haram olan şeyler.

• MAHARİT

  (Mahrut. C.) Mahruti şekilller. Koniler.

• MAHAS

  Udul etmek, dönmek.

• MÂHASAL

  Hâsıl olan, meydana gelen. * Netice, sonuç.

• MÂHASAL-I ÖMR

  Evlât. Çocuk. * Hayat boyunca çalışılarak vücuda getirilen eser veya elde edilen şey.

• MAHASİN

  (Mehâsin) İyilikler. İyi ahlâklar. * İnsanın vücudunda hüsün ve cemal yerleri. * Güzel tavırlar. * İnsanın yüzüne güzellik veren bıyık ve sakal.(İşte şu kâinat hadsiz mehasin-i maddiyesiyle bir ma'nevî ve ilmî mehasinin tereşşuhâtıdır. Ve o ilmî ve ma'nevî mehasin ve kemalât, elbette hadsiz bir sermedî hüsn ü cemalin ve kemalin cilveleridir. S.)

• MAHASİN-İ AHLÂK

  Ahlâk ve huy güzelliği.

• MAHAŞŞE

  Kıç, dübür, makad.

• MAHATİM

  (Mahtum. C.) Bağlanmış ve kilitlenmiş şeyler. * Mühürlenmiş şeyler.

• MAHATT

  Konak, menzil. Yolculuk esnâsında inilip durulacak yer.

• MAHATTA

  İstasyon.

• MAHAVİF

  (Mahuf. C.) Tehlikeli ve korkulu yerler.

• MAHAVİR

  (Mihver. C.) Mihverler, eksenler.

• MAHAYİL

  Alâmet, işaret. * (Mahile. C.) Hayâl eserleri.

• MAHAZ

  Su akacak yer. * Tıb: Doğum ağrısı. Doğum esnalarında gelen sancı.