M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MÂHÂZÂ

  Bu nedir? * Bu değil.

• MÂHÂZÂ KELÂM-ÜL-BEŞER

  Bu, insan sözü, beşer kelâmı değildir.

• MÂHAZAR

  Daha evvelden hazır olan. Hazır olarak ne varsa.

• MAHAZIR

  (Mahzar. C.) Mahzarlar, mürâcaatlar. Umumi istidatlar.

• MAHAZİ

  Rezalet ve kepazelik sebebi olan kötü huylar.

• MAHAZİL

  (Mahzul. C.) Rezil ve kepaze olmuş kimseler.

• MAHAZİN

  (Mahzen. C.) Mahzenler, sığınaklar, bodrumlar.

• MAHAZİR

  (Mahzur. C.) Korkulacak ve sakınılacak şeyler. Maniler, engeller.

• MAHAZZ

  Kat'edecek, kesecek yer.

• MAHBA

  (C: Mehâbi) Elbise saklayacak mevzi. Kiler.

• MAHBEL

  Hayvanın gebelik zamanı.

• MAHBER

  (Mahbere) Mürekkep hokkası. Divit.

• MAHBES

  Hapishane. Hapsedilen yer. Cezaevi.

• MAHBEZ

  (C.: Mahâbiz) Ekmekçi dükkânı. Ekmekçi fırını.

• MAHBUB

  Muhabbet edilen. Sevilen.

• MAHBUBAT

  Sevilenler. Sevgililer.

• MAHBUBE

  (Hubb. dan) Sevilmiş veya sevilen kadın. Muhabbet edilen kadın veya kız. * Vaktiyle çok kıymetli ve pahalı olan lâle cinsinden bir çiçek.

• MAHBUBETÜN Lİ-ZÂTİHÂ

  Zâtı için sevilen. Kendi zâtında sevgili olan.

• MAHBUBİYYET

  Sevilen olmak. Mahbub olmaklık. Sevilecek hâlde bulunuş. (Cenab-ı Hakk'ın kullarını her çeşit nimetler ile besleyip yetiştirmesi ve ihtiyaçlarına cevap vermesi; onları sevdiğini ve mahbubiyyetini gösteriyor.)

• MAHBUB-U HÜDÂ

  Allah'ın sevgilisi. Hz. Muhammed Mustafa (A.S.M.)

• MAHBUB-U LİGAYRİHÎ

  Faydalarından veya başkası sebebi ile sevilen. Dolayısı ile sevilen.

• MAHBUK

  Katı, şiddetli, şedid.

• MAHBUN

  Kıtlık için saklanan şey. * Edb: İkinci harfi düşürülmüş vezin.

• MAHBUS

  Hapsedilmiş olan.

• MAHBUSHANE

  f. Cezaevi, hapishâne, zindan.

• MAHBUSÎN

  (Mahbus. C.) Hapsolunmuş kimseler. Bir yere kapatılmış olanlar.

• MAHBUSİYET

  Hapislik, mahbusluk. Hapis kalınan müddet.

• MAHC

  Cima etmek. * Kovayı azıcık çekip yine dolsun diye suya vurmak.

• MAHC

  Soymak. * Yontmak.

• MAHCAH

  Lâyık olacak mevzi.

• MAHCER

  Ev, hane. Hususi yer. * Göz çukuru.

• MAHCİR

  (C: Mehâcir) Göz çukuru. * Gözün çevre yanı. Yüzde perde varken gözden ve etrafından görünen yerler. * Bahçe.

• MAHCUB

  Utanan. Utangaç. * Perdeli, örtülü. Kapalı. * A'ma. * Yaşmak veya perde ile mestur olan.

• MAHCUBÂNE

  f. Utanarak, utanmış bir hâlde. Sıkılganlıkla.

• MAHCUBE

  Namuslu ve utangaç kadın veya kız. Sıkılgan kadın. * Kapı ardına konulan ağaç.

• MAHCUBİYET

  Utangaçlık, sıkılganlık, mahcubluk.

• MAHCUC

  Kasdolunmuş olan. * Çok gidilip gelinen. * Delil ve bürhanla isbat edilmiş olan. * Mekke-i Mükerreme'nin bir adı. * Kendi yerine hacca gidilmiş olan.

• MAHCUCUN ANH

  (Bak: İhcac)

• MAHCUR

  (Hacr. den) Huk: Hacir altına alınmış, malını kullanmaktan men' edilmiş, hacredilmiş.

• MAHCUZ

  (Hacz. den) Huk: Hacz edilmiş. Mahkeme kararıyla rehin altına alınmış.

• MAHÇE

  f. Minare, kubbe, sancak gibi şeylerin başına konulan hilâl.

• MAHÇEHRE

  f. Ay yüzlü. (Aslı: Mâhçihre'dir.)

• MAHDEM

  Baldırın köstek takacak yeri.

• MAHDU'

  Hileye aldanmış olan. Kandırılmış kimse. * Boyun damarı kesilmiş kişi.

• MAHDUD

  Sınırlanmış, çevrilmiş. Az sayılı. Hududlanmış.

• MAHDUD

  Tesviye edilmiş. Silinmiş, düzgün. * Meyvesi çok olup da dalları eğilmiş.

• MAHDUD

  Dikeni kesilmiş ağaç.

• MAHDUDİYET

  Sınırlılık. Darlık.

• MAHDUM

  Oğul. Evlâd. * Kendisine hizmet olunan. Efendi.

• MAHDUMİYET

  Mahdumluk, oğulluk, evlâtlık. * Efendilik.