M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MEYYİT-İ SÂMİTE

  f. Susan ölü. Sessiz ölü. * Hareketsiz.

• MEYZ

  Ayırmak, birşeyi denklerinden üstün tutmak. * Bir yerden bir yere geçmek.

• MEYZER

  (C: Meyâzir) Peştemal.

• MEZ'

  Haberin bazısını söyleyip bazısını gizlemek.

• MEZ'

  Evmek, acele, sür'at. * Kesmek.

• MEZA

  Geçti mânâsına mâzi fiilidir.

• MEZA MA MEZA

  Geçen geçti. Giden gitti.

• MEZABBE

  Keleri çok olan yer.

• MEZABIT

  (Mazbata. C.) Mazbatalar, tutanaklar.

• MEZABÎ

  Yer yarmak, kazmak.

• MEZABİH

  Mezbahalar. Hayvan kesilen yerler.

• MEZABİL

  (Mezbele. C.) Mezbelelikler, süprüntülükler, çöplükler.

• MEZABİR

  (Mizber. C.) Kalemler, kamışlar.

• MEZAD

  Artırma ile yapılan satış. * Tuluk, dağarcık.

• MEZADE

  (C.: Mezaid) Tuluk, dağarcık.

• MEZAHİB

  Mezhebler. İslâm itikadı ve amel hususunda esas ittihaz olunan yollar. (Bak: Müctehid)

• MEZAHİB-İ ERBAA

  Dört mezheb. (Bak: Mezheb)

• MEZAHİM

  Zahmetler. Sıkıntılar. Belâlar.

• MEZAHİM-İ HÂZIRA

  Bu zamandaki belâlar, zorluklar, anarşik hadiseler. İçtimâi zorluklar.

• MEZAHİR

  Çiçekli yerler.

• MEZAHİR

  Şereflenmeler. Mazharlar. Eşyanın göründüğü yerler. Eşyanın görünen tarafları. Zâhir ve meşhud olanlar. (Bak: Müzâhir)

• MEZAK

  Tatmak. * Zevk tadacak yer. Damak. * Zevk. Tat duyma.

• MEZAK

  Sür'atli yürüyen deve.

• ME'ZAK

  (Me'zel) : Dar yer.

• MEZALİK

  (Mezlaka. C.) Kaygan yerler. Ayak kayacak yerler.

• MEZALİM

  Zulümler. Haksızlıklar. Eziyet ve işkenceler.

• MEZAMİR

  Zebur kitabının sureleri. * Düdükler.

• MEZAMİR

  (Mızmar. C.) Koşu meydanları.

• MEZAMM

  Zemmetmek. Ayıplamak.

• MEZAN

  Zannolunan yerler veya şeyler. Zan ve şübhe verecek şeyler.

• MEZAN-ÜL ÎCAZ

  İcaz zannedilen yerler.

• MEZAR

  Ziyaret yeri. Ziyaretgâh. * Mezar. Kabir. Ölünün gömüldüğü yer. Makber.

• MEZARAT

  (Mezar. C.) Kabirler. Mezarlar.

• MEZARE

  Kalb katılığı. * Büyüklük, azamet.

• MEZARET

  Kalbin şiddeti.

• MEZAR-I ZÂR

  f. Ağlayan mezar.

• MEZARİ'

  (Mezraa. C.) Tarlalar, bostanlar. Zirâat olunacak yerler.

• MEZARİ'

  (Mezru. C.) Sürülüp tohum atılmış ve zirâat olunmuş yerler, tarlalar.

• MEZARİB

  (Mızrâb. C.) Mızraplar. Kanun, ud gibi çalgı âletleri.

• MEZARİ-İ MÜNBİTE

  Münbit ve verimli tarlalar.

• MEZARİK

  (Mızrâk. C.) Mızraklar, kargılar.

• MEZARİSTAN

  f. Mezarlık.

• MEZARRE

  Isırmak.

• MEZAYA

  Meziyyetler. İyilikler. Hasletler.

• MEZAYA-YI GALİYE

  Çok kıymetli, yüksek meziyetler.

• MEZAYIK

  Dar ve sıkıntılı yerler.

• MEZBAHA

  Hayvanları kesecek yer.

• MEZBELE

  (C: Mezâbil) Otun sıcaktan solacak olduğu yer.

• MEZBELE

  Çöplük. Pis şeylerin bulunduğu süprüntü yeri.

• MEZBUB

  Sinekli.