M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

Osmanlıca Sözlükte Ara

  • MISYAF

    Yaz günlerinde çok yağmur yağan yer. * Sakalı ağarmayınca evlenmeyen erkek.
  • MISYED(E)

    Av avlamağa mahsus âlet. Tuzak, kapan.
  • MIŞAT

    (Mışt. C.) Taraklar.
  • MIŞMIŞ

    Zerdali, erik veya kayısı.
  • MIŞRAK

    Güneşi bol olan yer.
  • MI'TA

    (C: Mıât-Mıâtâ) Bahşişi ve hediyesi çok olan kişi.
  • MIT'AM

    Çok yeyici, fazla yiyen.
  • MIT'AM

    Çok yemek yediren.
  • MIT'AN

    (C.: Metâin) At sürücüsü.
  • MI'TAR

    (C: Meâtır) Devamlı güzel kokular sürünen.
  • MITFEHA

    Kevgir.
  • MITHAN

    Değirmen.
  • MITHAR

    Uzağa giden ok.
  • MITHERE

    Su kabı. Matara.
  • MI'TÎR

    Güzel kokular sürünen.
  • MITLA

    (C: Metâli) Dikenli otlar biten yumuşak yer.
  • MITLAK

    Sık sık kadın boşayan erkek.
  • MITMER

    Yapı ipi.
  • MITRAB

    Neşeli adam. Neşesi bol kimse.
  • MITRAK(A)

    (C.: Metârık) Sopa, değnek. * Tokmak. * Mızrak. * Çekiç.
  • MITRED

    (C: Metârıd) Avın ardından atılan kısa süngü.
  • MITREDE

    Yünden veya haz denilen kumaştan yapılan elbise.
  • MITRÎ

    Cendereci.
  • MITV

    (C: Mitâ) Hurma salkımı.
  • MITVA'

    Çok muti', çok itaatli.
  • MI'VEL

    (C: Meâvi) Sivri külünk ve balta.
  • MIZFAR

    Zafer kazanan. Galib. olan. Asma çubuğuna sarmaşık gibi sarılan filiz.
  • MIZMAR

    (C.: Mezâmir) Koşu meydanı. Yarışma sahası.
  • MIZRAB (MIZRÂB)

    (C.: Medârib) Saz zahmesi. (Onunla saz çalarlar).
  • MIZRAK

    Ucu sivri uzun saplı harp âleti. Kargı.
  • MIZREB

    Büyük çadır, oba.
  • MIZYA'

    Malını çok harcayan kimse. Malını fazlaca zâyi eden adam.
  • MIZZ

    Yemeğin lezzetinden ağzını şapırdatmak.
  • MİA

    Günlük adı verilen zamk.
  • MİÂ'

    (C.: Em'â) Bağırsak.
  • MİAD

    Vaad edilen gelecek zaman veya yer. * Müsaade edilen zaman. * Kıyâmet. Mahşer. * Vaad. Müddet.
  • MİÂÎ

    (Miâiyye) Bağırsakla alâkalı.
  • MİÂ-İ A'VER

    Körbağırsak.
  • MİÂ-İ GALİZ

    Kalınbağırsak.
  • MİÂ-İ İSNÂ-AŞER

    Oniki parmak bağırsağı.
  • MİÂ-İ RAKİK

    İncebağırsak.
  • MİAT

    (Mie. C.) Yüzler. Yüz sayıları.
  • Mİ'BER

    (Mi'bere) İğne kutusu, iğne kabı.
  • Mİ'BER

    Suyu geçmeğe yarıyan kayık, sal gibi vâsıtalar. * Köprü. Su geçme geçidi.
  • MİBLA'

    (Bel'. den) Obur.
  • MİBNAH

    Heybe.
  • MİBRED

    Eğe. * Eğe cinsinden bir yazı âleti.
  • MİBREE

    Kalemtraş. Kalem açmağa yarıyan âlet.
  • MİBTAN

    Çok yemekten karnı şişen etli ve yağlı kişi.
  • MİBVEL

    (Mibvele) Sidik kabı. Küçük abdest edilecek delikli taş veya oluk.