M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. M Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• MUARIZ

  Bir şeyden yan çizen. Muâraza eden. Karşı gelen. (Bak: Münâkaşa)

• MUARIZÎN

  (Muârız. C.) Muârızlar, muhalifler. Karşı gelenler.

• MUARIZ-ÜL KELÂM

  (Bak: Maarîz-ül kelâm)

• MUARRA

  Fenalıktan uzak. Boş. Beri. Yüksek. Temiz. Çıplak.

• MUARREB

  Arablaştırılmış. Arablaşmış.

• MUARREF

  Târif edilmiş, anlatılıp bildirilmiş. Bildik. Belli. Bilinen. * Gr: Harf-i târifli kelime. * Mat: Sınırlı. Hududlu.

• MUARRES

  Çömlek koyacak yer. Gecenin geç vakitlerinde inilecek yer.

• MUARRIK

  (Arak. dan) Tıb: Terletici ilâç.

• MUARRIZ

  Dokunaklı söz söyliyen.

• MUARRİF

  Târif edici. Anlatıcı. İzah edip bildirici. Tanıtan. Tercüman.

• MUARRİFÂN

  (Tesniye şeklindedir) İki tarif edici. * f. Tarif ediciler. Muarrifler.

• MUARRİYE

  Hekim bıçağı.

• MUASAME

  Hıfzetmek, korumak.

• MUASARA

  (Muâsarat) (Asr. dan) Muâsır olma. Aynı asır ve zamanda yaşama.

• MUASAT

  İtâatsizlik etme. Baş kaldırma. İsyân etme.

• MUASERE

  Fakirlik. * Zorluk, güçlük.

• MUASFER

  Usfur ile boyanmış nesne.

• MUASIR

  Bir asırda yaşayanlardan herbiri. Hem asır olan. Aynı devirde yaşayan.

• MUASIRÎN

  (Muasır. C.) (Asr. dan) Aynı asırda yaşayanlar. Bir asırda yaşamış olanlar.

• MUASÎ

  İtaatsiz, isyan eden, baş kaldıran.

• MUASKER

  (Asker. den) Ordu yeri, asker karargâhı. Ordunun muharebe zamanında toplandığı yer.

• MUASSEL

  İçine bal katılmış. Ballı.

• MUAŞAKA

  Sevişme. Ziyadesiyle arz-ı muhabbet etme. Birbirini sevme. Karşılıklı aşk ve muhabbet.

• MUAŞERE

  Karışmak.

• MUAŞERET

  Birlikte yaşanılanlar. * Sünnet dâiresinde insanlarla iyi münâsebet.

• MUAŞIK

  (Işk. dan) Seven, âşık olan. Muhabbet eden.

• MUAŞİR

  Muâşeret eden ve birbiriyle iyi geçinir olan.

• MUAŞİRÂN

  (Muaşir. C.) Muaşirler. Birbirleriyle iyi geçinen kimseler.

• MUAŞŞER

  (Aşr. dan) Onlu, onluk. On kısma bölünmüş. * Edb: Onar mısralık bendlerden teşekkül eden manzumeler.

• MUAŞŞEŞ

  Ağaçlarında kuş yuvası çok olan yer.

• MUAŞŞİR

  (Aşr. dan) Ondalıkçı. Öşürcü. Aşar memuru.

• MUATAT

  Birbirine atâ etmek, karşılıklı hediyeleşmek. * Vermek.

• MUATEB(E)

  Azarlanılan. Tekdir olunan. Azarlanmış. * Paylamak, çıkışmak.

• MUATİB

  (İtâb. dan) Tekdir eden, paylıyan, azarlıyan.

• MUATTAL

  Tatil edilmiş. Kullanılmaz olmuş. Battal edilmiş. Terkedilmiş. * İşsiz. Tenbel.

• MUATTAR

  Itırlı, kokulu. * Güzel kokulu bir lâle çiçeğinin adı.

• MUATTIL

  Atıl bırakan. İşsiz eden. İşe yaramaz hâle getiren.

• MUATTILA

  Boş bırakılmış. Atâlete atılmış. * Hâlık'a itikat etmeyen. (Bak: Ta'til)

• MUATTIŞ

  (Atş. dan) Susatan, susatıcı.

• MUATTİS

  (Ats. dan) Aksırtan, aksırtıcı.

• MUÂVAZA

  İki tarafın da ivaz vererek, anlaşarak yaptığı akit. Sayışma. Bir şeyi diğer bir şeye bedel, ivaz olarak vermek. Aslı olmadığı halde menfaat celbi için hususi bir surette müzakere ile yapılan hileli iş. Yapmacık.

• MUÂVAZATEN

  Değiş yapma ile. İki tarafın da rızası dâhilinde değiştirme ile. * Hileli, dalavereli.

• MUAVEDE(T)

  (Avdet. den) Dönüş, geri dönme, avdet etme. * Adet edinme.

• MUAVEME

  (Ağaç) bir sene meyve verip, bir sene vermeme. * Bir seneliğine tutma.

• MUAVENAT

  (Muâvenet. C.) Muâvenetler, yardım etmeler.

• MUAVENET

  Yardımcılık. Yardım. Teâvün.

• MUAVENET-İ NAKDİYE

  Para yardımı.

• MUAVİD

  Geri dönen, avdet eden.

• MUAVİN

  Yardımcı. Yardım eden. Vekil. * Mekteblerde ve resmi dairelerde müdürden sonra gelen idare memuru.

• MUAVİYE

  Tilki eniği.