S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SALİG

  (C.: Sulag) Altı yaşındaki sığır.

• SALİH

  Kara yılan.

• SALİH (A.S.)

  Büyük peygamberlerden olup Hicaz ile Şam arasında oturmuş olan Semud kavmine gönderilmişti. Semud kavmi Âd kavminden sonra Arap yarımadasında kuvvet ve ma'muriyet bulup küfür ve dalâlete meyl ile putlara ibadet ediyorlardı. Salih (A.S.) kendilerini hak dine davet etmiş ise de, inanmayıp kendisinden mu'cize istemeleri üzerine; Allah, bir kayadan bir dişi deve çıkarmış ve deve derhal yavrulamış; bu hayvanla yavrusuna bakılması Salih Peygamber tarafından kavmine tavsiye olunduğu halde, bunlar deveyi dahi öldürdüklerinden Allah'ın gazabına uğramışlardı. İmana gelen küçük bir kısmın gerisi, mahv ve helâk olmuştu. Hz. Salih (A.S.), bir rivayette Mekke'ye ve bir rivayette de Kudüs'e çekilip orada vefat etmiştir. Enbiya-i Arab'dan olduğu halde Tevrat'ta zikredilmiştir.

• SALİH(A)

  (Salâh. dan) İşe yarar, elverişli, uygun, iyi. Haklı olan, itikatlı, dindar, dinî emirlere uyan. * Faziletli, ehl-i takva olan.

• SALİHA

  Safi gümüş. * İyi, sâlih kimse.

• SALİHAT

  Dine uygun iyi hareketler. Cenab-ı Hakk'ın ve Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm'ın beğeneceği işler, iyilikler. * Hayır ve hasenat sâhibi müslüman kadınlar.

• SALİHÛN

  Salih kimseler, günahkâr olmayanlar, salihler.

• SÂLİK

  (Sülûk. dan) Bir yolda giden. Belli bir yol tutup giden. * Bir tarikat yolunda olan.

• SÂLİKÂN

  (Sâlik. C.) Sâlikler. Bir tarikata girmiş veya bir şeyhe bağlanmış kimseler.

• SÂLİKÛN (SÂLİKÎN)

  (Sâlik. C.) Sâlikler. Sülûk edenler.

• SALİL

  Demirden çıkan ses. Demir sesi.

• SÂLİM(E)

  Sağlam. * Sıhhatli. Sağ. Noksansız, eksiksiz. * Her türlü tehlikeden uzak olan. Emin ve korkusuz olan. * Gr: Kelimelerdeki harfler bozulmadan cemi' eki katılarak yapılan çoğul hali. Sâlimûn, sâlihât, sâdıkûn, sâdıkât gibi yapılan cemiler. * İçinde harf-i illet bulunmayan kelime.

• SÂLİMEN

  Sağ, sağlam ve sıhhatta olarak. * Emin olarak, emniyetle.

• SÂLİMÎN

  (Sâlim. C.) Sağ, sağlam ve sıhhatta olanlar. Sâlimler.

• SÂLİS(E)

  Üçüncü. * Sâniyenin altmışta biri.

• SÂLİSÂT

  (Sâlise. C.) Sâliseler. Sâniyenin altmışta biri kadar olan vakitler.

• SÂLİSEN

  Üçüncü olarak.

• SALİYE

  Edb: Yeni yılı tebrik maksadıyla sene başında yazılan tarihli medhiye.

• SALK

  Şiddetli ses. * Vurmak. * Hâmile kadının ağrısı tutup bağırması.

• SALKAME

  Azı dişlerinin birbirine dokunması.

• SALL

  (C.: Sellât) Dar su yolu.

• SALL

  Demirlerin birbirlerine sürtünmelerinden çıkan ses.

• SALLA

  (Salli) Duâ olsun, şânı yücelsin meâlinde söylenir.

• SALLALLÂHÜ TEÂLÂ ALEYH

  Allah (C.C.) onun şanını yüceltsin; duasını, isteklerini kabul etsin; her isteğini versin meâlinde Peygamberimiz (A.S.M.) hakkında söylenilen duadır.

• SALLE

  (C.: Sılât) Kuru yer. * Deri, cild.

• SALM

  Kesmek.

• SALMA'

  Kesmek.

• SALNAME

  f. Yıllık, senelik.

• SALSAL

  Kuru balçık. Kumla karışıp kurumuş olan balçık. * Çok anırgan eşek.

• SALSALE

  Demirlerin birbirine dokunmaktan ses çıkarmaları.

• SALT

  Bileyi taşı. * Kişinin kendi öz kızı. * Erkek ismi. * Geniş alın. * Vurmak mânâsına mastar.

• SALTANAT

  Kudret, kuvvet. * Hâkimiyet, padişahlık. * Tantana, gösteriş, debdebe. * Şatafatlı hayat. Bolluk. Zenginlik. (Bak: Siyaset)

• SALTANAT-I SENİYYE

  Osmanlı İmparatorluğunun bir adı.

• SALUS

  f. İkiyüzlü, riyakâr.

• SALUSÎ

  f. İkiyüzlülük, riyakârlık.

• SALV

  Uyluk.

• SALVELE

  Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm'a okunan salavat ve dua.

• SALY

  Pişirmek. * Yakmak.

• SAM

  Ölüm, mevt. * Yer altındaki altın damarı. * Gök kuşağı. * Ateş. * Sersemlik hastalığı. * Hazret-i Nuh'un (A.S.) oğullarından birinin ismi.

• SA'M

  Soymak.

• SAM'A

  Küçük kulaklı kadın. (Müz: Asmâ) * Kuvvetlenip olgunlaşan ot.

• SAMAHMAH

  Uzun ve çok yoğun olan madde.

• SAMAM

  Belâ. * Zahmet, meşakkat.

• SÂMÂN

  f. Servet. Zenginlik. * Rahmet. * Dinçlik. * Düzen, tertip. * Bir kimsenin varı-yoğu, serveti.

• SÂMÂNSUZ

  f. Rahat ve huzuru bozan.

• SAM'AR

  Katı şiddetli, şedid.

• SAM'ARE

  Sağlam ve dayanıklı, sert.

• SAMD

  Kasdetmek. * Yüksek yer. * Galiz, yoğun.

• SAMECE

  (C.: Samec) Kandil.

• SAMED

  Her şeyin kendine muhtaç olup, kendisi hiç kimseye ve hiç bir şeye muhtaç olmayan. (Allah) *Pek yüksek, dâim. * Refi' ve âli ve içi dolu şey. * Kavmin ulusu.