S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SAMEDANÎ

  Samed olan Allah (C.C.) ile alâkalı. İlahî. Allah'a mahsus.

• SAMEDİYET

  Allah'ın (C.C.) hiç bir şeye muhtaç olmadığı gibi hazinesinden hiçbir şey eksilmemesi ve kudretine de hiç bir şey ağır gelmemesi.

• SAMEKMEK

  Çok kuvvetli adam.

• SAMEM

  Sağırlık.

• SAMER

  Bozulup fena kokmak.

• SAMEYAN

  Sıçramak. * Kalkmak. * Yürekli, cesaretli, kahraman, bahadır kişi.

• SAMG

  Zamk, ağaç sakızı.

• SAMGÎ

  Zamk gibi, zamk halinde olan.

• SAMHA

  Kolaylık. Asânlık. Sühulet.

• SAMİ

  Sertlik, katılık. Kuruluk.

• SAMİ

  Yüksek, yüce, refi'.

• SAMİ'

  İşiten, duyan, dinleyen.

• SAMİA

  Duyma, işitme duygusu, işitme kuvveti.

• SAMİD

  Yükselen, başını kaldırıp göğsünü kabartan. * Hayrette kalan. * Gafil.

• SAMİH

  Cömert, eli açık sahavet sahibi ve civanmert olan.

• SAMİÎN

  (Samiûn) Dinleyiciler. * Bir nevi icraatta alâkadar olmayıp dinleyici olanlar, devam edenler.

• SAMİL

  Kuru, yâbis.

• SAMİM

  İç, asıl, öz.

• SAMİMÂNE

  f. Samimi olarak. İçten duyarak, riyasızlıkla.

• SAMİMÎ

  İçten, gönülden, candan. * İçli, dışlı.

• SAMİMİYET

  İçten ve kalbden olan sevgi ve bağlılık.(Niyet-i hâlisenin dahi kerameti vardır. Samimiyetin dahi kerameti vardır. Bahusus lillâh için olan bir uhuvvet dairesindeki kardeşlerin içinde; ciddi, samimi tesanüdün çok kerametleri olabilir. Hatta şöyle bir cemaatın şahs-ı manevîsi bir veliyy-i kâmil hükmüne geçebilir. İnayata mazhar olur. M.)

• SAMİM-ÜL KALB

  Kalbin içi.

• SAMİN

  Semiz, yağlı, besili.

• SAMİN(E)

  Sekizinci.

• SAMİNEN

  Sekizinci olarak. Sekizinci derecede.

• SAMİR

  Yemişli, meyvalı ağaç.

• SAMİR

  Gece toplantıları.

• SAMİRÎ

  Hz. Musa Peygamber zamanında Yahudileri şirke sevk eden. Hz. Musa'nın (A.S.) bulunmadığı yerde kavmini yaptığı buzağı heykeline taptırmağa çalışan bir yahudi.

• SAMİT

  Tatsız bayat süt. * Tuzsuz ekmek.

• SAMİT(E)

  Susan, sükût eden. * Ses çıkarmaz, sessiz. * Gr: Sessiz harf.

• SAMİTANE

  f. Sessizce, ses çıkarmaksızın, sâkitane.

• SAMİTE-İ MEYYİTE

  Ses çıkarmayan ölü. * Hareketsiz. * Haksızlıklar karşısında gayrete gelmeyen, ölü gibi sükût eden.

• SAMKUK

  Kaba adam.

• SAML

  Katılık, sertlik. * Dimdik olmak. * Pekişip kaskatı olmak.

• SAMLAH

  Kulak deliği. * Kulak kiri.

• SAMM

  Sağır olmak. * Şişenin ağzını tıkamak. * Katı, sağlam ve sert madde. * Vurmak.

• SAMM(E)

  Zehirleyen. Ağulu. * Sam Yeli denen öldürücü rüzgâr.

• SAMMA

  Sesi çıkmayan, sessiz. * Sağır ve dilsiz. * Katı ve son kaya. * Sağlam ve sert yer. * Belâ. * Zahmet, meşakkat.

• SAMME

  (C.: Sevvâm) Zehirli hayvan.

• SAMSAM

  Keskin olmak. * Keskin kılıç. Seyf-ü sârim.

• SAMSAME

  Cemaat, topluluk. * Bölük.

• SAMT

  Susma, sükût.

• SAMU

  İyi olma, afiyet bulma.

• SAMUT

  (Samt. dan) Az konuşan. * Susmuş. Surat asarak susan.

• SAMYELİ

  Sıcak memleketlerde esen bunaltıcı rüzgâr.

• SAN

  f. "Benzer, andırır" mânâlarına gelerek birleşik kelimeler yapılır.

• SAN'

  Sağlam ve muhkem yer.

• SAN'A

  Yemen diyarında bir şehrin adı.

• SANABİR

  Şiddet.

• SANADİD

  Bahadır ve şeci' olanlar. Kahramanlar. İleri gelenler, reisler, padişahlar.