S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SARÎ

  (C.: Surrâ) Gemici.

• SAR'Î

  Sar'a hastalığı ile ilgili.

• SARİB

  Yol, tarik.

• SARİF

  Kapı gıcırtısı. * Diş gıcırtısı. * Makara sesi.

• SARİF

  (Sarf. dan) Değiştiren. * Harcayan, sarf eden.

• SARİFE

  (C.: Savârif) Değişiklik. Değişme.

• SARİH

  Açık, belirli âşikâr. Sâf ve hâlis olan.

• SARİH

  Kurtaran, maded veren. İmdad eden. * Çağırılan, kendisinden meded beklenen. * Meded isteyen.

• SARİHAN

  Açık ve belirli olarak. Açıkça. Meydanda ve âşikâr olarak.

• SARİK

  (Bak: Sârık)

• SARİM

  Kesilmiş. * Biçilmiş ekin, döğülmemiş harman.

• SARİM

  Kesen, kesici. * Şecaatlı.

• SARİME

  Ekini biçilmiş yer.

• SARİR

  (Kapı, kalem vs. de) Cızırtı, gıcırtı.

• SARİR-İ HÂME

  Kalem cızırtısı.

• SARİYE

  (C.: Sevari) Direk. * Gece yağmur yağdıran bulut.

• SARM

  (Surm) Bağ kesmek. Meyve toplamak. Bir şeyi kökünden ayırmak.

• SARMA'

  Susuz sahra. Suyu olmayan çöl.

• SARNIÇ

  (Bak: Sahrınç)

• SARR

  Kesenin ağzını bağlamak. * Hıfzetmek. * Cem'etmek, toplamak. * Yukarı kaldırmak. * Zammetmek, artırmak.

• SARR

  Sevindiren, sürura sebeb olan.

• SARRAF

  Sarfeden. Para işleri ile uğraşan. * Cevherci, kuyumcu. Cevherin kıymetini san'atı ile azaltan veya çoğaltan.

• SARRAFÂN

  (Sarraf. C.) Sarraflar.

• SARRAM

  Ham deri satıcısı.

• SARRAR

  Orak kuşu denilen ve yaz sıcaklarında öten bir hayvan.

• SARRE

  Kapı, kalem ve semer cızıldaması. * Çağırıp söylemek. * Sayha, yüksek ses.

• SARSAR

  Gürültü ile gelen pek soğuk rüzgâr, yel. Kasırga. * Ağustos böceği.

• SARSARA

  Doğan sesi. * Horoz sesi.

• SARSARANİ

  (C.: Sarsaraniyyât) Bir deve cinsi. * Bir cins balık.

• SARUC

  Alçı. * Hamam otu.

• SARY

  Kalem ve kapı cızıltısı.

• SA'SA

  İnci, sedef.

• SA'SA

  Dağılmış develer.

• SA'SAA

  Perakende etmek, dağıtmak.

• SA'SAA

  Keçiyi sağmak için çağırmak.

• SA'SAE

  Köpek eniğinin gözü açılmadan gözünü depretip bakmak istemesi.

• SASANİLER

  İran'da ikibin yıl önce devlet kuran bir sülâledirler. İlk meşhur hükümdarları Erdeşir'dir. Devleti kuvvetlendirdi ve Doğu Anadolu'yu Romalılardan aldı. Ünlü pâdişahlarından ve âdil ismi ile tanınan Nuşirevan İslâmiyetten önce yaşamıştır. Altıyüz seneden ziyade devletleri devam eden Sâsâniler, İslâmiyetin karşısında sarsılmışlar, nihayet 636'da Nihavend muharebesi ile ortadan kaldırılmışlardır.

• SA'SEA

  Âciz olmak. * Sözünde kasır olmak.

• SASİM

  Kara ağaç. * Abnus ağacı.

• SAT'

  Yüksek olmak. Kesmek, kat'etmek.

• SA'TER

  Güvey otu. * Kekik otu.

• SA'TERÎ

  şen ve keyifli kimse. * Kekik otu ile alâkalı. * Soytarı.

• SATH

  (Bak: Satıh)

• SATHEN

  Dış yüzden, dıştan.

• SATH-I ARZ

  Yer yüzü. Ruy-i zemin.

• SATH-I DERYA

  Denizin yüzü.

• SATHÎ

  Görünüşe göre, derinliğine dalmadan, üstünkörü olarak, satha dâir ve âit.

• SATHİYÂT

  Sathi ve âdi şeyler.

• SATHİYYEN

  Dıştan, dış yüzden. * Üstten. Derinleştirmeden.

• SATI'

  (Sâtı'a) Yükselerek meydana çıkan. * Yükselerek görünen. Nur saçan. Parlak.