S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SER-EFRAZ

  f. Başını yükselten, yukarı kaldıran. * Benzerlerinden üstün olan. * Baş kaldıran. * Başı dik, alnı açık. * Haklı ve galib.

• SEREKA

  İpeğin gayet iyisi. * Beyaz ipek. * (Sârik. C.) Hırsızlar.

• SEREM

  Dişin, ağızda kökünden kırılması.

• SERENCAM

  f. Başa gelen, baştan geçen ibretli hadise. * Bir işin sonu. * Vak'a.

• SER-ENDAZ

  (C.: Ser-endazân) f. Çekinmez, pervasız, korkusuz.

• SERENDÎ

  Katı, şiddetli, şedid. (Müe: Serendât)

• SERENDİB

  (Hintçe) Hindistan'ın güneyindeki Seylân adasının ismi.

• SERER

  (C.: Esirre) Ayın son gecesi. * Ebenin doğan çocuğun göbeğinden kestiği parça. * Mantar üstünde olan kabuk, balçık, toprak (Bu mânâya C.: Esrâr ve C: Esârir).

• SERES

  Zayıf endamlı.

• SERETAN

  Tıb: Kanser hastalığı. * Yutmak. * Yengeç. * Cevza Burcu ile Esed Burcu arasındaki burcun ismi. (Rumi 9 Haziran'da başlar)

• SEREYAN

  Yayılma, dağılma. * Geçme, sirayet.

• SEREYAN-I SERİA

  Sür'atle yayılan, çabuk neşrolan.

• SERF

  Yemek yemek.

• SERFİRAZ

  f. Başını yukarı kaldıran, yükselten. Benzerlerinden üstün olan.

• SERFİRAZÎ

  f. Serfirazlık.

• SERFÜRU

  f. Baş eğme. Söz dinleme. İtaat, inkıyad. * Mütezellil olan.

• SERFÜRU-BÜRDE

  f. Baş eğmiş. * Düşünceye dalmış.

• SERGERDAN

  f. Başı dönmüş, şaşkın. Hayran.

• SERGERDE

  f. Kötü işlerde elebaşı olan. * Başı bozuk. * Reis.

• SERGERM

  f. Kızgın, öfkeli. Kafası kızmış. * Neşeli. Sarhoş. Mest.

• SERGEŞTE

  f. Sersem. Başı dönmüş. Avâre ve mütehayyir olan. Hayrette kalmış.

• SERGİN

  f. Gübre, fışkı.

• SER-GİRAN

  f. Başı ağır. * Mc: Çok sarhoş.

• SERGÜZEŞT

  f. Macera, baştan geçen hâller.

• SERH

  Kıl taramak. * Halâs etmek, kurtarmak. * Uzun, büyük ağaç. * Güdülen davar ve sığır sürüsü. * Otlak, mera. * İrsal etmek.

• SERHAD

  Hudut başı. İki devlet toprağının birleştiği sınır.

• SERHADLÛ

  Hudut boylarını bekleyen, hudutlardaki kalelerde vazife gören askerler.

• SERHAN

  Canavar. Kurt.

• SERHAS

  Sivri uçlu bitki.

• SERHAYL

  f. Kervan veya kafile başı. * Baş, başkan.

• SERHED

  Hörgüç yağı. * Semiz, yağlı, besili.

• SERIK

  Hırsızlık.

• SER-İ FRENK

  Avrupalıların, Frenklerin başı.

• SER-İ MUY

  Pek az şey. * Kıl ucu.

• SERİ'(A)

  Çabuk, hızlı. * Az vakitte çok iş yapan.

• SERİAN

  Çabuk, tez elden, acele.

• SERİD

  Yağla ıslanmış ekmek. (Terid derler.)

• SERİH

  (C.: Serâyih) Nâlin kayışı.

• SERİKA

  Çalınmış. Çalınmış şey.

• SERİR

  Tahta karyola. * Üzerinde oturulan yüksekçe yer. * Taht.

• SERİRARA

  (Serir-ârâ) f. Tahtı süsliyen. Tahtta oturan. Pâdişah. Hükümdar. Şah.

• SERİRE

  (C.: Serâir) Gizli şey, gizli sır. Gizli hal veya fikir. * Yatak.

• SERİREDÂN

  f. İçteki sırrı bilen.

• SERİRÎ

  Yatırarak hastaya bakma, klinik.

• SERİR-İ HÜKÜMET

  Hükümet tahtı. Makam sandalyesi.

• SERİR-İ TEDRİS

  Ders verme makamı.

• SERİR-NİŞİN

  f. Tahtta oturan, padişah.

• SERİ-ÜL HAREKE

  Hızlı giden.

• SERİ-ÜL İNTİKAL

  Çabuk anlayan, çok zeki.

• SERİ-ÜS SEYR

  Çok sür'atle akan veya giden.