S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SIFÂT-I HÂSSA

  Hususi sıfatlar, şahsa ait sıfatlar.

• SIFÂT-I İLÂHİYE

  Allah'a aid sıfatlar. Kendisini ve mânasının zıddını Cenab-ı Hakk'a nisbet caiz olan vasıflar. (Rıza, Rahmet, Gazab... gibi)

• SIFÂT-I İŞARİYE

  İşaret sıfatları.

• SIFÂT-I SELBİYE

  Cenab-ı Hakk'ın vahdaniyet, kıdem, beka, kıyam-ı binefsihi, muhalefetün-lilhavâdis gibi sıfatlarıdır. Mânalarında nefiy olduğu için "Selbî" denir. Meselâ: Vahdaniyet, çokluğun; kıdem, fâniliğin nefyi olduğu gibi. (Bak: Sıfât-ı zâtiye)

• SIFAT-I SEMÂİYE

  Gr: Kelimeye ait, kaideye, gramere uygun olmaksızın işitilmekle öğrenilen sıfat.

• SIFÂT-I SÜBUTİYE

  Cenab-ı Hakk'ın sıfatları: Hayat, İlim, Sem', Basar, İrade, Kudret, Kelâm, Tekvin sıfatları. Bunlara "Sıfât-ı semaniye" de denir.

• SIFÂT-I ZÂTİYE

  (Sıfât-ı lâzime - Sıfât-ı vâcibe) Allah'ın zatından ayrılması mümkün olmayan ve zatına lâzım ve vâcib olan sıfatlar. * Tecvidde: Harflerin zâtından ayrılması mümkün olmayan sıfatlarıdır. (Bak: Sıfât-ı ayniye)

• SIFFÎN

  Hazret-i Ali (R.A.) ile Hazret-i Muaviye (R.A.) arasında vuku bulan muharebelere meydan olmakla şöhret bulmuştur. Sıffîn muharebesinde Hazret-i Ali'nin maiyyetinde 120.000 Hazret-i Muaviye'nin maiyyetinde 90.000 kişi vardı. Hazret-i Ömer'in (R.A.) oğlu Hz. Abdullah da şehid olanların arasında idi. Sıffîn vak'ası 110 gün sürmüş ve doksan muharebe olmuştur.(Hazret-i İmam-ı Ali'nin Vak'a-i Sıffîn'de, Hazret-i Muaviye'nin taraftarlariyle muharebesi ise, hilafet ve saltanatın muharebesidir. Yâni: Hazret-i İmam-ı Ali ahkâm-ı dini ve hakaik-ı İslâmiyeyi ve âhireti esas tutup, saltanatın bir kısım kanunlarını ve siyasetin merhametsiz mukteziyatlarını onlara feda ediyordu. Hazret-i Muaviye ve taraftarları ise; hayat-ı içtimaiye-i İslâmiyeyi, saltanat siyasetleriyle takviye etmek için azimeti bırakıp, ruhsatı iltizam ettiler, siyaset âleminde kendilerini mecbur zannedip ruhsatı tercih ettiler, hatâya düştüler. M.)

• SIFIR

  Hiç. Olmayan bir şeyin ismi. * Hiç bir sayı olmamak. * Müsbetle menfi ortası, eksi ile artının arası. * Fiz: Suyun donma derecesi.

• SIFIR-ÜL YED

  (Sıfr-ül yed) Mahrum, eli boş.

• SIFRİD

  (C.: Safârid) Toygar adı verilen küçük kuş.

• SIFSIL

  Bir ot cinsi.

• SIFTİT (SIFTÂT)

  Kavi, kuvvetli, iri yarı, cesim kimse.

• SIGAR

  Çocukluk hali. Küçüklük. Zelli oluş.

• SIGAR

  Küçükler.

• SIGAR-I NEFS

  Zelil ve hakir olma hali. Küçüklük, kıymetsizlik.

• SIGREB

  Küçük dişler.

• SIHAF

  (Sahfe. C.) Geniş düz kaplar.

• SIHHAT

  Sağlamlık. Doğruluk. Sağlık. * Edb: Sözün yanlış ve eksik olmamasıdır. (Sözün sağlamlığı diye tercüme edilebilen sıhhat-ı ifade: Bir ibarede zâf-ı te'lif, ta'kid, garabet, tetabu-u izafet, tekrar, tenafür, şivesizlik v.s. gibi kusurlar bulunmamakla tahakkuk eder...)

• SIHHÎ

  Sıhhata, sağlamlığa, doğruluğa dâir ve müteallik.

• SIHHİYE

  Sağlık ve hekimlik işleriyle uğraşan dâire. * Sağlık işleri.

• SIHLE

  (C.: Sehil) Yoğun, büyük nesne.

• SIHNA'

  (Sıhnat) Balık yahnisi.

• SIHR

  Damat yahut enişte. * Huk: Karı-kocadan biri ile diğerinin kan hısımları arasındaki akrabalık.

• SIHRE

  Kaynana, kayınvâlide.

• SIHRÎ

  Evlenmelerden meydana gelen akrabalık.

• SIHRİYET

  Evlenmek suretiyle meydana gelen akrabalık.

• SIHRİZ

  Kızıl hurma.

• SIHTİT

  Katı, şiddetli, şedid. * Çok yükselen toz. * Katıksız kavut denilen kavrulmuş un.

• SIHVE

  (C.: Sahevât) Dağ üstünde yapılan burc.

• SIKA'

  Kadınların, kirlenmemesi için başörtülerinin üstüne örttükleri ikinci örtü.

• SIK'AL

  Suda ıslanmış kuru hurma.

• SIKKE

  Bağlamak, sağlamlaştırmak, muhkem etmek. * Ulaştırmak.

• SIKKİF

  Çok keskin sirke.

• SIKLET

  Ağırlık. Mânevi sıkıntı.

• SIKT

  Ana karnından ölü olarak düşen çocuk. * Çakmaktan düşen ateş.

• SIKY

  Yer sulamak. Sulu ekin.

• SILA

  Kavuşmak, ulaşmak, vuslat. * Âşıkın mâşukuna kavuşması. * Doğduğu yeri, hısım akrabayı gidip görme. * Bahşiş, hediye. * Gr: Cümlenin içinde ism-i mensub bulunmasıyla, dahil olduğu cümlenin evvelce mâlum olması iktiza eder. İçinde bulunduğu cümleyi sonradan gelen cümleye bağlamaya yarayan (edip, ederek, ederken) gibi fiil şekli rabt sigası.

• SILA'

  Kebap. * Isınmak için yakılan ateş.

• SILAH

  Musâlaha mânâsına mastar.

• SILA-İ RAHİM

  Hısım akrabayı ve mü'minleri ziyaret etme, onlarla görüşme ve mektuplaşma; alâkayı devam ettirme. * Akrabanın kusurlarını affetme.

• SILAL

  Yaş ot.

• SILAME

  (C.: Sılâmât) Bölük, cemaat, topluluk, fırka.

• SILAT

  (Sıla. C.) Sılalar. * Bahşişler, armağanlar, hediyeler.

• SILE

  Bir şâire, yazdığı medhiye karşılığı olarak verilen para.

• SILL

  (C.: Aslâl) Bir nevi ot. * Bir nevi yılan.

• SILLE

  (C.: Sılât) Vuslat, kavuşma. * Hediye, atâ.

• SILYANE

  (C.: Salayan) Bakla.

• SIMAD

  Şişe tıpası.

• SIMAG

  Ağızın bir tarafı.