S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. S Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• SI'V

  Saat.

• SI'VA'

  Saat.

• SIVAD-I A'ZAM

  (Bak: Sevad-ı a'zam)

• SIVAR

  (C.: Sirân-Asvire) Sığır sürüsü. * Misk kabı.

• SI'VENN

  Deve kuşunun erkeği.

• SIYAGAT

  Kuyumculuk.

• SIYAH

  (Sayha. C.) Bağırmalar, çığlıklar, haykırışlar, feryadlar.

• SIYAH-I MÂTEM

  Mâtem feryadları.

• SIYAL

  (Sıyâlet) Saldırma, hamle etme, üzerine atılma.

• SIYAM

  (Savm. C.) Oruçlar. (Bak: Oruç, Ramazan)

• SIYAN

  Elbise saklama yeri, sandık.

• SIYANET

  Koruma veya korunma. Himaye veya muhafaza.

• SIYAR

  (C.: Sirân-Asvire) Misk kabı. * Sığır sürüsü.

• SIYAS(İ)

  (Sıysa. C.) Kaleler, kal'alar. * Köşkler. * Sığınacak yerler.

• SIYDANE

  (C.: Saydân) Taş çömlek.

• SIYK

  (Sevk. den) Sevk olunan (meâlinde).

• SIYK

  Kesif toz ve fena ter kokusu.

• SIYSA

  (C.: Sıyâs) Kale. Kal'a. * Sığınacak yer. * Köşk.

• Sİ

  f. Otuz.

• SİA

  Genişlik, bolluk. * Açlıklık. Zenginlik.

• SİA-İ HÂL

  Rahatlık, genişlik, bolluk.

• SİAYET

  Dedikodu, gıybet, koğuculuk.

• SİB

  Suyun aktığı yer.

• SİB

  f. Elma.

• SİB'

  Susuzluk.

• SİBA'

  Cima. * Kesret-i cima ile iftihar edişmek. * (Sebu. C.) Canavarlar, yırtıcı hayvanlar.

• SİBA'

  Esir etmek.

• SİBAB

  Sövme, küfretme, şetm.

• SİBAH

  Tuzlu ve çorak yerler.

• SİBAHAT

  Suda yüzmek.

• SİBAK

  (Sebk. den) Bir şeyin öncelik hali. Birisinden ileri geçmek. Bir şeyin geçmişi. * Bağ, bağlantı.

• SİBAK U SİYAK

  Sözün gelişi. Sözün (öncesinin sonraya olan) uygunluğu.

• SİBAK-UL KELÂM

  Sözün ilk halindeki bağlantısı, sözün evvelinde geçenden çıkan mânâ.

• SİBAR

  Cerrahların yara yokladıkları mil.

• SİBB

  Tülbent. Baş örtüsü.

• SİBD

  (C.: Esbâd) Belâ, zahmet, meşakkat, dahiye.

• SİBKAN

  Bitlis veya Van vilâyetleri civarında bir aşiret adıdır.

• SİBT

  Palamutla dibağat olunmuş sığır derisi.

• SİBT

  (C.: Esbât) Kişinin oğlundan ve kızından olan evladı. * Torun.

• SİCAL

  Münavebe. Arab ata sözlerinde: "Harp sicaldir" denir. Yani: Bazan galibiyet ve bazan mağlubiyet ile devam eder. * (Secl. C.) Büyük ve içleri dolu su kovaları.

• SİCCİL

  Kumlu çamurun taşlaşmış hâli. Kumlu çamurdan terekküb ve tahaccür etmiş taş. * Ateşte pişerek taş gibi olmuş tuğla.

• SİCCİN

  Sert, şiddetli olan şey. * Dâim olan. * Fâsık ve fâcirlerin amel defterlerinin konulduğu yer. * Cehennemde bir vâdi'nin adı. Fâcirlerin ruhunun gittiği yer.

• SİCİL

  Resmi vesikaların kaydedildiği kütük denen büyük defter. * Memurların durumu hakkında tutulan dosya.

• SİCİSTAN

  Bir cins darı.

• SİCL

  Turp.

• SİCLAT

  Bir güzel kokulu çiçek.

• SİCM (SİCÂM)

  Seyelân etmek, akmak.

• SİCN

  (C.: Sücun) Hapis, zindan.

• SİD(E)

  (C.: Sidân) Kurt, * Yaşlı keçi. * Arslan.

• SİDA'

  Sahrâ, çöl. * Yazı.