V Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

1. Anasayfa
2. Osmanlıca Sözlük
3. V Harfi İle Başlayan Osmanlıca Kelimeler

• VELVELE-ENGİZ

  f. Gürültü koparan, gürültü çıkaran.

• VELY

  Birbiri ardı sıra gelme. Tâkib etme. * Çıkma. Olma. * Yaz yağmurundan sonra olan yağmur. * Yakınlık.

• VEMD

  Gazap etmek, hiddetlenmek, kızmak. * Sıcaklığın artması.

• VEMİZ

  Bulut arasından görünen ışık.

• VEMK

  Muhabbet etmek, sevmek.

• VEMS

  Fücur, masiyet, günah.

• VEMYE

  Meşakkat, sıkıntı. Belâ, musibet.

• VEMZ (VEMİZ)

  İşaret etmek. * Parlamak. şimşek çakmak.

• VENA (VENYE)

  Gevşek. * Zayıf. * Hâlsiz olmak.

• VENİM

  Sinek tersi.

• VENN

  Zebunluk, zayıflık, zaaf. * Çengilerin ve köçeklerin parmaklarıyla çaldıkları çalpara.

• VENNECMİ

  Yıldıza yemin olsun.

• VENY

  İş hususunda gevşeklik gösterme.

• VER

  f. "Sahib, mâlik; anlamlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dâniş-ver $ : Âlim. Suhan-ver $ : Edip, şâir.

• VERA

  Halk. Mahluk. Arzı örten mahlukat. Yaratılmış olanlar.

• VERA

  Öte. Başka taraf. Arka, geri. * Torun.

• VER'A

  Korkaklık, havf.

• VERA'

  Takvânın ileri derecesi. Bilmediği ve şüphe ettiğini öğrenip iyiye ve doğruya göre hareket edip bütün günahlardan çekinme hâleti.

• VERA-İ CEBEL

  Dağın arkası.

• VERA-İ PERDE

  Perde arkası.

• VERAK

  Bitkilerle yer yüzünün yeşil olması.

• VERAKÎ

  (Verka. C.) Güvercinler.

• VERASET

  Miras sahibi olma. Ölen bir kimsenin mallarının Allah'ın (C.C.) emrine göre, şeriatça mirasçılara geçmesi. * İrsiyet. Varislik, mirasçılık. Mirasta hak sahibi olma.

• VERASET-İ IRKIYE

  Doğan yavrunun ecdadına benzemesi.

• VERB

  Fetret, fesad. * Yabani hayvan ini.

• VERD

  (Vürd - Vird) Gül.

• VERDANE

  Toplu oklava. * Koca başlı kertenkele.

• VERDE

  (Vürde) Renkli olmak.

• VERDENE

  f. Oklava, börekçi merdânesi. * Dolap oku.

• VEREK

  (C.: Evrâk) Kalça kemiği.

• VEREL

  (C: Vürelân - Evrâl) Kelere benzer bir canavardır. Kuyruğu keler kuyruğundan uzun olur.

• VEREM

  (C.: Evrâm) şiş, yumru. * şişme.

• VERENTEL

  şiddet, mihnet.

• VERESE

  Mirasçılar. Miras alanlar.

• VERF

  Genişlik.

• VERH

  Hamâkat, ahmaklık, bilmezlik. * Ucuz et.

• VERH

  Hamurun kendini koyuverip sülpülmesi.

• VERHA

  Akılsız ahmak kadın.

• VERIK

  Çok eskiden kullanılan gümüş para. Kıymetli para.

• VERİ'

  Haramdan kaçınan kişi.

• VERİA

  At ismi.

• VERİD

  Siyah kan damarı. Toplar damar. Boyun damarı. * Kırmızı gül. (Bak: Evride)

• VERİHA

  Çok sıvı hamur.

• VERİK

  Sikkesiz gümüş. * Gümüş.

• VERÎK

  Gür sakallı adam. * Sık yapraklı ağaç.

• VERÎSE

  Veris otuyla boyanmış nesne.

• VERÎŞ

  Yürümek ve seğirtmek istediği hâlde sahibi engel olan davar.

• VERKA'

  (C.: Verâki') Yabâni güvercin. * Açık boz renk.

• VERRAK

  Kâğıtçı.

• VERS

  Yemende yetişen güzel kokulu sarı bir ot.